Μάθημα 6ο – (***)

Εισήγηση : Κων/νος Μουτσιάρας (Μαθηματικός)
Τεχνικός : Ιωάννης Σκοτεινιώτης

Κομήτες και μετέωρα

Κομήτες είναι τα «άστρα με ουρά», που σπάνια παρουσιάζονται στον ουρανό και αποτελούνται από τα εξής μέρη: 1.- Τον πυρήνα, που έχει σταθερή μορφή και μεγάλη φωτεινότητα. 2.- Την κόμη, που έχει νεφελώδη όψη και μαζί με τον πυρήνα αποτελεί την κεφαλή του κομήτη. Και 3.- Την ουρά, που είναι αεριώδης, έχει μικρό ή μεγάλο μήκος και αναπτύσσεται πάντα αντίθετα από τον Ήλιο.

Οι κομήτες άλλοτε έχουν παραβολικές ή υπερβολικές τροχιές, οπότε εμφανίζονται μια μόνο φορά στον ουρανό, και άλλοτε έχουν ελλειπτικές τροχιές, οπότε είναι περιοδικοί, με γνωστή, γενικά, περίοδο.

Η μάζα των κομητών είναι πάρα πολύ μικρή  και όταν πλησιάζουν τον Ήλιο, σημαντικό ποσό από αυτή τη μάζα απωθείται προς την ουρά και στη συνέχεια μέρος της χάνεται στο Διάστημα.

Για την προέλευση των κομητών η θεωρία του Ορτ (Oort) αναφέρει ότι αυτοί προέρχονται από νέφη κοσμικής ύλης, που βρίσκονται στα όρια του πλανητικού μας συστήματος και έλκονται από τους μεγάλους πλανήτες, οπότε πιθανό να αποτελέσουν μέλη της οικογένειας των κομητών αυτών των πλανητών.

Τα μετέωρα είναι μικρά ουράνια σώματα, που έλκονται από τη Γη, εισέρχονται μέσα στην ατμόσφαιρά της, προστρίβονται στα μόριά της και φωτοβολούν, αφήνοντας συγχρόνως πίσω τους φωτεινή ουρά. Αυτά είναι οι διάττοντες αστέρες ή τα πεφτάστερα, που λέει ο λαός. Τα μετέωρα, που παρά την καύση τους κατορθώνουν και φθάνουν στην επιφάνεια της Γης, αποτελούν τους μετεωρίτες, που ανοίγουν μεγάλους κρατήρες και φυλάσσονται μερικοί στα μουσεία.

Μέρος 1ο

[fvplayer src=”https://vimeo.com/121437162″ width=”640″ height=”480″]

Μέρος 2ο

[fvplayer src=”https://vimeo.com/121880430″ width=”640″ height=”480″]