Μάθημα 7ο – (***)

Εισήγηση : Κων/νος Μουτσιάρας (Μαθηματικός)
Τεχνικός : Ιωάννης Σκοτεινιώτης

Η Γη ως πλανήτης

Η Γη έχει σχήμα ελλειψοειδές εκ περιστροφής. Στην ατμόσφαιρά της διαθλάται το φως του Ήλιου και των αστέρων με τα εξής αποτελέσματα: Τη φαινόμενη ανύψωση και στίλβη των αστέρων, την παράταση της διάρκειας της ημέρας και την παραμόρφωση των δίσκων του Ηλίου και της Σελήνης, όταν τα σώματα αυτά βρίσκονται κοντά στον ορίζοντα. Επίσης στην ατμόσφαιρα της Γης οφείλεται το λυκαυγές και το λυκόφως, που παρατηρείται τις πρωινές και τις βραδινές ώρες, αντίστοιχα.

            Η Γη μετέχει σε πολλές κινήσεις, οι κυριότερες των οποίων είναι: Η ημερήσια, η ετήσια, η μετάπτωση και η κλόνιση.

            Για τον προσδιορισμό ενός σημείου πάνω στην επιφάνεια της Γης χρησιμοποιούμε τις γεωγραφικές συντεταγμένες, δηλ. το γεωγραφικό πλάτος (βόρειο ή νότιο) και το γεωγραφικό μήκος (ανατολικό ή δυτικό).

            Οι ζώνες ακτινοβολίας Βαν Άλλεν εκτείνονται μέχρι και απόσταση 65.000 χλμ. από τη Γη. Είναι ραδιενεργές ζώνες και ανακαλύφθηκαν τελευταία με τη βοήθεια των τεχνητών δορυφόρων της Γης.

            Ο διαπλανητικός χώρος περιέχει μεσοπλανητική ύλη, που αποτελείται από σώματα μικρών διαστάσεων, μετέωρα, ακόνη και φορτισμένα σωμάτια.

Μέρος 1ο

[fvplayer src=”https://vimeo.com/122640086″ width=”640″ height=”480″]

Μέρος 2ο

[fvplayer src=”https://vimeo.com/123067141″ width=”640″ height=”480″]