Η Κοσμολογία είναι η επιστήμη που εξετάζει το πώς και γιατί γεννήθηκε το σύμπαν, τι υπήρχε πριν από αυτό και την εξέλιξη του μέχρι την κατάληξη του και αν θα υπάρχει τέτοια. Για να φτάσει όμως να γίνει μια καθαρά πειραματική και παρατηρησιακή επιστήμη πέρασε από πολλά στάδια. Ο αρχαίος άνθρωπος δημιούργησε την Κοσμολογική Μυθολογία υφαίνοντας μύθους πίσω από κάθε φαινόμενο της ζωής του, στην προσπάθεια του να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα. Με την εξέλιξη της φιλοσοφίας η μυθολογική Κοσμολογία άρχισε να εξασθενεί σταδιακά. Οι φιλόσοφοι χώριζαν τον μύθο από τον λόγοσχηματίζοντας τις πρώτες επιστήμες, οι οποίες βοήθησαν στην ανάπτυξη της Φιλοσοφικής Κοσμολογίας. Αυτή η Κοσμολογία μεταλαμπαδεύτηκε στην Ευρώπη και εξελίχθηκε στην σημερινή μορφή της.
Σύμφωνα με την κοσμολογική αρχή το Σύμπαν είναι ισότροπο, δηλαδή για έναν σχετικά ακίνητο παρατηρητή παρουσιάζει τα ίδια φυσικά χαρακτηριστικά προς όλες τις κατευθύνσεις, και ομογενές δηλαδή διέπεται από τους ίδιους φυσικούς νόμους στο σύνολο της έκτασης του. Η ισοτροπία αποδεικνύεται με την εξέταση της κατανομής των Γαλαξιών που παραμένει σταθερή σε κάθε διεύθυνση και της μόνιμης σταθερής έντασης Μικροκυμάτωνακτινοβολίας Χ από κάθε κατεύθυνση του Σύμπαντος. Η Ομογένεια αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η κατανομή των σμηνών Γαλαξιών δεν παρουσιάζει σημαντική διαφορά στα δύο Γαλαξιακά ημισφαίρια, ούτε σημαντικές διαφορές συναρτήσει της απόστασης. Έχουμε ενδείξεις ομογένειας για κλίμακα της τάξεως των 10.000.000 παρσέκ.
Η Αστροφυσική είναι ο κλάδος εκείνος της αστρονομίας που ασχολείται με τη φυσική του Σύμπαντος, με τις φυσικές ιδιότητες των αστρονομικών αντικειμένων, π.χ. αστεριών και γαλαξιών, και με την αλληλεπίδρασή τους. Γενικά η αστροφυσική ερευνά και μελετά το σύνολο των διαφόρων διαδικασιών που εξελίσσονται έξω από την ατμόσφαιρα της Γης, δηλαδή στα ουράνια σώματα και στο διάστημα.
Βασικό στοιχείο έρευνας στην αστροφυσική είναι η σπουδή της φυσικής κατάστασης και χημικής σύστασης των ουρανίων σωμάτων. Αυτή συνίσταται κυρίως στη φασματοσκοπική εξέταση των αστέρων, τη φωτομετρική και οφθαλμοσκοπική μελέτη της επιφάνειάς τους ή τη μορφολογική εξέταση των συγκροτημάτων ουρανίων σωμάτων. Η μελέτη της κοσμολογίας αποτελεί θεωρητική αστροφυσική στη μέγιστη δυνατή κλίμακα.
Όρια και συγγενή πεδίαΕξ’ αιτίας της ευρύτητας του αντικειμένου, οι αστροφυσικοί επιστήμονες συνήθως εφαρμόζουν πολλά εργαλεία και πολλούς διαφορετικούς κλάδους της φυσικής, όπως για παράδειγμα κλασική μηχανική, ηλεκτρομαγνητισμό, στατιστική μηχανική και θερμοδυναμική, κβαντική μηχανική, γενική θεωρία της σχετικότητας, πυρηνική φυσική, ατομική φυσική και σωματιδιακή φυσική. Για τον λόγο αυτό, η αστροφυσική δεν θα πρέπει να θεωρείται η ίδια ως ένας ακόμα κλάδος της φυσικής, αλλά περισσότερο ένας κλάδος της αστρονομίας, μιας ξεχωριστής επιστήμης. Αυτό το «λάθος» γίνεται για πρακτικούς και ιστορικούς κυρίως λόγους (π.χ. στο Πανεπιστήμιο Αθηνώνυπάρχει «Τομέας Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής» που υπάγεται στο Τμήμα Φυσικής). Σήμερα το 90% περίπου της έρευνας στην αστρονομία γίνεται στον κλάδο της Αστροφυσικής.
Ο κλάδος αυτός της αστρονομίας δημιουργήθηκε όταν ανακαλύφθηκε το τηλεσκόπιο. Αναπτύχθηκε όμως πολύ περισσότερο στον παρελθόντα αιώνα με την εισαγωγή της φασματοσκοπίας με την οποία και μπόρεσε με την ανάλυση του φωτός των αστέρων να γίνει έρευνα τόσο στη σύστασή τους όσο και στις κινήσεις τους, των αποστάσεών τους κλπ. Μεγάλη βοήθεια στην έρευνα αυτή προσφέρει και η φωτομετρία που συμπληρώνει τις γνώσεις μας ακόμη και στην ηλικία των ουρανίων σωμάτων καθώς και την κατάσταση που βρίσκονται οι επιφάνειές τους.
Πηγή : sfak.org
Το Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2025 και ώρα 7μμ, θα γίνει η παραδοσιακή κοπή πίτας για το 2025, και θα λάβει χώρα η δεύτερη, για το
Αμέσως μετά τις γιορτές, το Σάββατο 11η Ιανουαρίου 2025 και ώρα 5 μ.μ. αρχίζουν τα μαθήματα της Σχολής Αστρονομίας (με έδρα τον Βόλο), στο Οικονομικό Τμήμα
